Conflictanalyse
De kern: DarfurcrisisHet conflict in Darfur, een grote regio in Sudan, wordt ook wel de Dafurcrisis genoemd. Het is een gewapend conflict, en speelt tussen de regering, in Khartoem (de hoofdstad), samen met de Janjaweed, tegen groepen van rebellen die bestaan uit bevolking die niet-Arabisch is. Ze vechten onder andere om een eerlijke verdeling van de olie opbrengst uit Zuid-Sudan en de grensstreken van Noord- en Zuid-Sudan De Janjaweed is een groep burgers, Arabische stammen, dus voornamelijk ook moslims, die militaire taken op zich hebben genomen. In feite was het dus een extra, ondersteunende leger voor de regering. De rebellengroepen zijn niet-Arabisch, maar dat hoeft niet te betekenen dat al die mensen ook niet-moslim zijn. Het conflict heeft al geleid tot meer dan 300.000 doden en twee miljoen vluchtelingen. In 1962 begon er een burgeroorlog tussen de Sudanese regering en het zuiden, wat niet islamitisch was. In 2002 was er een wapenstilstand, die gevolgd werd door een overeenkomst over de inkomstenverdeling van aardolie. Sommige rebellengroepen in de regio Darfur vonden dit niet genoeg. Zo kwamen de JEM (de beweging voor rechtvaardigheid en gelijkheid) en de SPLA (het Soedanese bevrijdingsleger) in actie, want zij vonden dat de regering de Arabische inwoners voortrok en de Afrikaanse inwoners benadeelde. |
Conflictkern Darfurcrisis
Het conflict begon in 2003 toen het regeringsleger en hun installaties aangevallen werden door de JEM en de SLA. Als antwoord hierop werd een campagne gestart waarbij de Janjaweed gesteund werd door bombardementen vanuit de lucht. De beter bewapende Janjaweed behaalde de overhand en er volgde een periode van etnische zuiveringen.
Een rapporteur van de Verenigde Naties meldde dat de 23 Foer-dorpen in het Shattaya-district ontvolkt waren. De huizen waren geplunderd en platgebrand. De dorpen met een Arabische bevolking waren onbeschadigd. De afstand tussen de dorpen was soms niet meer dan 500 meter.
Beide partijen worden beschuldigd van ernstige schendingen van de mensenrechten, inclusief massamoord, plundering en verkrachting. Nu de Janjaweed de militaire overhand heeft, zijn duizenden mensen gedood en meer dan een miljoen mensen, meest Afrikanen, zijn gevlucht naar Tsjaad, achtervolgd door de Janjaweed. Het leger van Tsjaad is bij herhaling slaags geraakt met de Janjaweed.
In mei 2006 werd een vredesakkoord gesloten tussen de regering en de meeste rebellengroepen, en op 31 december 2007 werd UNAMID (United Nations African Mission In Darfur) in het gebied actief. De rebellen werden hierbij opgenomen in het Soedanese leger, en de Janjaweed werd ontbonden. In praktijk is dit vredesakkoord echter nooit uitgevoerd: het geweld tegen de bevolking gaat nog steeds door. Dit komt mede omdat bepaalde groeperingen niet betrokken waren bij de onderhandelingen en niet hebben getekend. Daarnaast heeft de troepenmacht van de Afrikaanse Unie een te zwak mandaat en te weinig middelen om deze wapenstilstand te bewaken en de bevolking te beschermen.
Een nieuw vredesakkoord volgde in 2011. Hiermee was er tijdelijk rust in het Darfur gebied.
Joseph Kony
In 1987 heeft Kony de verschillende Acholi rebellengroepen bij elkaar gebracht (de Alcholi is een stam aan de Nijl), hierbij zette hij het LRA, het Verzetsleger van de Heer, op. Ze kregen hun wapens via Soedanese rebellen van het SPLA. Het LRA is een kleine rebellengroep die het lang uithoudt.
Joseph Kony heeft een leger van kindsoldaten. Volgens Kony staat hij in contact met God die hem beveelt om te moorden, te verkrachten en te plunderen. Hij heeft vanuit Zuid-Soedan Noord-Oeganda binnen gevallen. Hij ontvoert kinderen vanaf zes jaar en voor eten brandt hij hele dorpen plat.
Joseph Kony heeft een leger van kindsoldaten. Volgens Kony staat hij in contact met God die hem beveelt om te moorden, te verkrachten en te plunderen. Hij heeft vanuit Zuid-Soedan Noord-Oeganda binnen gevallen. Hij ontvoert kinderen vanaf zes jaar en voor eten brandt hij hele dorpen plat.
De kern: het conflict met Zuid-Sudan
Sinds er half december gevechten uitbraken tussen de overheid en anti-overheidsstrijders binnen Zuid-Sudan, zijn bijna een miljoen Zuid-Sudanezen op de vlucht geslagen. In Zuid-Sudan, onafhankelijk sinds 9 juli 2011, lijden drie miljoen mensen aan honger. Tot de onafhankelijkheid van Zuid-Sudan was het een deel van (Noord-)Sudan. Wat is er gebeurd tussen twee landen en welke conflicten spelen nu nog in en tussen de twee landen?
De geschiedenis
Sudan was van 1821 tot 1881 onder leiding van Egypte. Mohammed Ali Pasha, een gouverneur van Egypte (in het Ottomaanse Rijk, destijds), nam in 1821 de controle over Noord-Sudan, met uitzondering van de regio Darfur. Hij verdeelde Noord-Sudan in twee provincies: Kordofan, met de hoofstad El Obeid, en de provincie Nubië, met Khartoem als hoofdstad. Zuid-Sudan werd pas in 1871 veroverd door Egypte en werd een provincie daarvan, genaamd Equatoria. In 1874 werd ook de noordelijke regio Darfur ingenomen. In 1881 begon de (zelfbenoemde) Mahdi Mohammed Ahmad ibn Abd Allah een jihad in Sudan (zie de pagina over Islam voor de uitleg van Mahdi en Jihad). Deze Mahdi nam in 1883 met zijn leger El Obeid in, waardoor hij de macht kreeg over Kordofan. De eerder genoemde gouverneur uit Egypte gaf zijn provincie Darfur hierna over aan Mohammed Ahmad, om een conflict te voorkomen.
In 1885 veroverde de Mahdi ook nog de stad Khartoem, waardoor Nubië ook onder zijn leiding kwam. Later dat jaar, in juni, stierf Mohammed Ahmad, waarna zijn taak werd overgenomen door Abdallahi ibn Muhammad. Nu al die gebieden veroverd waren, was de zuidelijke provincie Equatoria afgesneden van het vervoer over de Nijl vanaf het noorden. De Egyptische gouverneur van Equatoria, Emin Pasha, gaf in 1888 uiteindelijk ook zijn provincie over aan Abdallahi ibn Muhammad. De volgers van de Mahdi hadden toen dus de leiding over heel Sudan.
In 1898 versloegen de Brits-Egyptische legers uiteindelijk Abdallah ibn Muhammad in Karari. Het Verenigd Koninkrijk verdeelde Sudan in twee delen: Noord en Zuid, zodat ze het beter konden regeren. In het Zuiden woonden vooral (cristelijke) Afrikanen en in het Noorden vooral moslims. In 1899 namen Egypte en het Verenigd Koninkrijk samen de leiding over het land. Deze twee leidinggevende landen besloten in 1954 dat het land onafhankelijk moest worden. In 1955 brak er echter een burgeroorlog uit tussen het islamitische noorden en het christelijke zuiden. Het Zuiden was namelijk bang dat het Noorden het Zuiden zou overheersen en onderdrukken als het land onafhankelijk zou worden.
In 1972 werd er tussen de twee gebieden een vredesakkoord gesloten. Na zes jaar van 'succesvolle' vrede werd er olie gevonden in de grond van Zuid-Sudan. Er ontstond door deze ontdekking een conflict tussen het Noorden en het Zuiden: wat waren de precieze grenzen, en van welk land was de olie?
In 1983 wilde de president van Sudan, Omar Al-Bashir, de Sharia invoeren (en dus verplicht maken) voor het hele land (en dus óók het Zuiden).
Het christelijke Zuiden wilden dit natuurlijk niet hebben, en stichtten de Sudanese People Liberation Army (SPLA) op. Dit was een leger van soldaten uit het Zuiden, wat in opstand kwam tegen het Noorden. Met deze opstand is het conflict van nu ontstaan.
In 1885 veroverde de Mahdi ook nog de stad Khartoem, waardoor Nubië ook onder zijn leiding kwam. Later dat jaar, in juni, stierf Mohammed Ahmad, waarna zijn taak werd overgenomen door Abdallahi ibn Muhammad. Nu al die gebieden veroverd waren, was de zuidelijke provincie Equatoria afgesneden van het vervoer over de Nijl vanaf het noorden. De Egyptische gouverneur van Equatoria, Emin Pasha, gaf in 1888 uiteindelijk ook zijn provincie over aan Abdallahi ibn Muhammad. De volgers van de Mahdi hadden toen dus de leiding over heel Sudan.
In 1898 versloegen de Brits-Egyptische legers uiteindelijk Abdallah ibn Muhammad in Karari. Het Verenigd Koninkrijk verdeelde Sudan in twee delen: Noord en Zuid, zodat ze het beter konden regeren. In het Zuiden woonden vooral (cristelijke) Afrikanen en in het Noorden vooral moslims. In 1899 namen Egypte en het Verenigd Koninkrijk samen de leiding over het land. Deze twee leidinggevende landen besloten in 1954 dat het land onafhankelijk moest worden. In 1955 brak er echter een burgeroorlog uit tussen het islamitische noorden en het christelijke zuiden. Het Zuiden was namelijk bang dat het Noorden het Zuiden zou overheersen en onderdrukken als het land onafhankelijk zou worden.
In 1972 werd er tussen de twee gebieden een vredesakkoord gesloten. Na zes jaar van 'succesvolle' vrede werd er olie gevonden in de grond van Zuid-Sudan. Er ontstond door deze ontdekking een conflict tussen het Noorden en het Zuiden: wat waren de precieze grenzen, en van welk land was de olie?
In 1983 wilde de president van Sudan, Omar Al-Bashir, de Sharia invoeren (en dus verplicht maken) voor het hele land (en dus óók het Zuiden).
Het christelijke Zuiden wilden dit natuurlijk niet hebben, en stichtten de Sudanese People Liberation Army (SPLA) op. Dit was een leger van soldaten uit het Zuiden, wat in opstand kwam tegen het Noorden. Met deze opstand is het conflict van nu ontstaan.
In 2005 werd een verdrag voor vrede ondertekend door Omar Al-Bashir en door het zuiden. Toch kwam er geen vrede tussen de twee gebieden en bleef de president het zuiden eigenlijk onderdrukken. In juli 2008 heeft iemand Al-Bashir angeklaagd voor een genocide in de regio Darfur. In maart 2009 besloot het Strafhof in Den Haag Al-Bashir te vervolgen voor zijn oorlogsmisdaden. Sudan wilde de president echter niet uitleveren. Al-Bashir was niet zo blij met de aanklaging: hij vond dat het Westen een samenzwering tegen hem voerde. Als reactie hierop liet hij zes internationale hulporganisaties het land uitzetten.
Ondanks het feit dat (Noord-)Sudan Zuid-Sudan als een onafhankelijke staat erkend heeft vanaf juli 2011, kwam er weer een conflict tussen de twee landen over de oliewinning rond de grenzen van de twee landen. In 2012 liep dit conflict bijna uit tot een oorlog, waardoor er heel wat doden vielen.
In augustus van 2012 werd er een verdeling voor de olieopbrengsten bedacht.
In december 2013 brak er opnieuw een conflict met veel geweld uit in Zuid-Sudan. Soldaten van de stammen Nuer en Dinka zijn schuldig aan grote moordpartijen (volgens ooggetuigen). Door het conflict zijn er heel veel - duizenden - doden zijn gevallen en er zijn heel veel mensen op de vlucht geslagen.
Ondanks het feit dat (Noord-)Sudan Zuid-Sudan als een onafhankelijke staat erkend heeft vanaf juli 2011, kwam er weer een conflict tussen de twee landen over de oliewinning rond de grenzen van de twee landen. In 2012 liep dit conflict bijna uit tot een oorlog, waardoor er heel wat doden vielen.
In augustus van 2012 werd er een verdeling voor de olieopbrengsten bedacht.
In december 2013 brak er opnieuw een conflict met veel geweld uit in Zuid-Sudan. Soldaten van de stammen Nuer en Dinka zijn schuldig aan grote moordpartijen (volgens ooggetuigen). Door het conflict zijn er heel veel - duizenden - doden zijn gevallen en er zijn heel veel mensen op de vlucht geslagen.
Hieronder zie je een link van een soort documentaire over het probleem in Zuid-Sudan en hoe het daar aan toe gaat.
De actoren
Wat is het probleem?
Vanaf 1956 is heel Sudan onafhankelijk (van Egypte en Engeland). Sindsdien hebben er veel burgeroorlogen en andere conflicten gewoed. In 1983 werd de Sharia ingevoerd als wetgeving: het hele land moest dus islamitisch zijn. Voor het noorden van Sudan was dit prima: de inwoners daar zijn grotendeels islamitisch. In het zuiden, echter, leefden vooral christenen. Het Zuiden kwam zo in opstand tegen de regering om de Sharia tegen te gaan. Ze wilden nu een onafhankelijke staat worden, waardoor een burgeroorlog ontstond. Deze burgeroorlog werd pas echt erg toen Omal Al-Bashir een staatsgreep pleegde. Zo werd hij president van Sudan, en voerde toen definitief de Sharia-wetgeving in. Sinds toen zijn er steeds meer moslims in Noord-Sudan komen wonen.
In het islamitische noorden regeert vooral de Sudanese regering. In het noorden zitten de meeste steden, en Arabisch sprekende moslims.
Het zuiden wordt bewoond door veel verschillende Afrikaanse stammen met hun eigen taal en cultuur. Veel van de stammen zijn christelijk of animistisch (natuursgodsdienst waarbij geestenverering een grote rol speelt: animisten geloven dat niet alleen mensen, maar ook dingen uit de natuur een geest of een ziel bezitten) en willen hun godsdienst niet 'veranderen' naar de Islam.
Sudan heeft heel veel baat bij de olie die in de grond van het land zit: het land verdient heel veel geld aan die olie. De grootste gebieden waar olie in de grond zit bevinden zich echter in het zuiden. Toch gaat er volgens Zuid-Sudan het grootste deel van de opbrengst naar het noorden, en niet naar het zuiden. Naast hun taal, geloof, en andere cultuur wil het zuiden zich dus ook van het noorden afscheiden vanwege het conflict op het gebied van de olieverkoop. Het conflict wordt nog moeilijker gemaakt door het feit dat de inwoners in het zuiden ook onderling vaak conflicten hebben.
Nu zijn Noord- en Zuid-Sudan 'eindelijk' gescheiden van elkaar geworden in juli 2011. Toch spelen er in Zuid-Sudan nog veel conflicten tussen de stammen onderling, en komt het land nauwelijks op zijn pootjes terecht sinds zijn onafhankelijkheid: er heerst veel honger en armoede, er is sprake van veel geweld, verkrachting en uitmoording.
Wie zijn erbij betrokken?
Vanaf 1956 is heel Sudan onafhankelijk (van Egypte en Engeland). Sindsdien hebben er veel burgeroorlogen en andere conflicten gewoed. In 1983 werd de Sharia ingevoerd als wetgeving: het hele land moest dus islamitisch zijn. Voor het noorden van Sudan was dit prima: de inwoners daar zijn grotendeels islamitisch. In het zuiden, echter, leefden vooral christenen. Het Zuiden kwam zo in opstand tegen de regering om de Sharia tegen te gaan. Ze wilden nu een onafhankelijke staat worden, waardoor een burgeroorlog ontstond. Deze burgeroorlog werd pas echt erg toen Omal Al-Bashir een staatsgreep pleegde. Zo werd hij president van Sudan, en voerde toen definitief de Sharia-wetgeving in. Sinds toen zijn er steeds meer moslims in Noord-Sudan komen wonen.
In het islamitische noorden regeert vooral de Sudanese regering. In het noorden zitten de meeste steden, en Arabisch sprekende moslims.
Het zuiden wordt bewoond door veel verschillende Afrikaanse stammen met hun eigen taal en cultuur. Veel van de stammen zijn christelijk of animistisch (natuursgodsdienst waarbij geestenverering een grote rol speelt: animisten geloven dat niet alleen mensen, maar ook dingen uit de natuur een geest of een ziel bezitten) en willen hun godsdienst niet 'veranderen' naar de Islam.
Sudan heeft heel veel baat bij de olie die in de grond van het land zit: het land verdient heel veel geld aan die olie. De grootste gebieden waar olie in de grond zit bevinden zich echter in het zuiden. Toch gaat er volgens Zuid-Sudan het grootste deel van de opbrengst naar het noorden, en niet naar het zuiden. Naast hun taal, geloof, en andere cultuur wil het zuiden zich dus ook van het noorden afscheiden vanwege het conflict op het gebied van de olieverkoop. Het conflict wordt nog moeilijker gemaakt door het feit dat de inwoners in het zuiden ook onderling vaak conflicten hebben.
Nu zijn Noord- en Zuid-Sudan 'eindelijk' gescheiden van elkaar geworden in juli 2011. Toch spelen er in Zuid-Sudan nog veel conflicten tussen de stammen onderling, en komt het land nauwelijks op zijn pootjes terecht sinds zijn onafhankelijkheid: er heerst veel honger en armoede, er is sprake van veel geweld, verkrachting en uitmoording.
Wie zijn erbij betrokken?
De islamitische Sudanese regering van Khartoum bestaat onder andere uit de NCP (National Congress Party) van Omar al-Bashir en de NIF (National Islamic Front).
De Sudanese People's Liberation Army (SPLA) is een rebellenbeweging in het zuiden, die in opstand kwam nadat de president van Sudan de Sharia-wetgeving in het hele land wilde invoeren.
De Verenigde Naties (VN) hebben op het moment drie vredesmissies gaande in Sudan: UNMIS, houdt de CPA (vredesakkoord) in de gaten, de UNAMID – die moet zorgen voor rust en veiligheid in Darfur – en de laatst ingevoerde UNISFA-missie, die de vrede in Abyei (grensgebied) moet 'bewaken'.
De Verenigde Staten hielpen de SPLA in 1996 met 20 miljoen dollar aan wapens, en ook andere landen hielpen Zuid-Sudan op andere manieren.
De Afrikaanse Unie (AU) is een unie voor en van Afrikaanse landen die samen de landen in Afrika proberen te controleren en te helpen.
Dit zijn de belangrijkste actoren die spelen in dit conflict. Je zou ook nog de slachtoffers als actor kunnen noemen: zo hebben vrouwen veel minder vrijheid en rechten sinds de Sharia in het Noorden is ingegaan. In het Zuiden is dan weer weinig eten en weinig of slechte gezondheidszorg. En daarnaast maken allebei de partijen - de regering en de rebellenpartij - gebruik van kindsoldaten.
Welke normen en waarden spelen een rol bij het probleem?
Een belangrijke waarde voor de islamitische regering is natuurlijk het nastreven van hun religie. Aan deze religie zitten echter een aantal regels en wetten vast, waaruit dus normen voortvloeien. Deze normen hebben dus te maken met de manier van leven volgens de islam. Dezelfde waarde geldt voor de moslim-inwoners van het Noorden. Beiden willen ze dat de Sharia wordt ingevoerd.
Een waarde voor de SPLA is het nastreven van de vrijheid van de Zuid-Sudanesen. Vrijheid in godsdienst, cultuur en taal. Hierdoor strijdt de rebellengroep tegen de regering voor de onafhankelijkheid van de staat.
Ook de zuidelijke (van oorsprong) Afrikaanse stammen willen vrijheid. Toch komen veel van de stammen in conflict met elkaar door het onderlinge verschil in cultuur: iedere stam heeft een andere cultuur en dus vaak ook andere leefregels/normen, en dat botst met elkaar.
De Afrikaanse Unie wil vooral veiligheid en waarschijnlijk samenwerking in en tussen de landen van Afrika. Ze werken daarom samen in een Unie om te vergaderen en zo samen tot besluiten over de landen in Afrika te komen. Hetzelfde geldt voor de Verenigde Naties: die willen vrede en veiligheid voor de hele wereld, en voeren daarom hulpacties in de landen uit, die de landen veiliger zouden moeten maken.
Ook heeft het conflict een hele grote invloed op de inwoners in het land en de landen eromheen: zo zijn er duizenden doden en nog meer vluchtelingen bij dit conflict betrokken. Daarom helpen andere landen door geld te geven aan één van de partijen of juist aan een onpartijdige organisatie die het land in zijn geheel kan helpen. Landen in de wereld willen over het algemeen elkaar helpen om een veiligere leefomgeving in élk land te creëren, en daarom schieten veel landen te hulp bij uit de hand gelopen conflicten, zoals die in Sudan.
Welke belangen hebben de actoren?
De SPLA heeft als belang om de inkomsten van olie en andere producten in het Zuiden te houden en niet dat alles naar het Noorden toe gaat. Daar tegenover wil de regering de inkomsten centraal houden voor een gelijkwaardige verdeling. De VN en de Afrikaanse Unie hebben er belang bij voor een stabiel land zonder conflicten over opbrengsten, omdat er zo handel gedreven kan worden, wat weer goed voor de economie is.
Over welke machtsmiddelen beschikken de actoren?
Gezag, functie, beroep, kennis, aantal, geweld
Aangezien er in Noord-Sudan steeds meer moslims komen wonen, wordt de macht van de islamitische regering groter. Hun machtsmiddel is dus onder andere gezag en aantal. Daarnaast zorgt de functie van de president ervoor dat de islam heerst in het land (destijds, aangezien het nu toch twee onafhankelijke staten zijn). Als de president een christelijke Afrikaan was geweest, was het conflict misschien juist op de tegenovergestelde manier verlopen.
Welke normen, waarden en/of machtsmiddelen hebben wij bij deze kwestie?
Aangezien je in Nederland nauwelijks iets merkt van de problemen in Darfur sta je bij deze vraag niet vaak stil. Natuurlijk hoor je over de verschrikkelijke dingen die Joseph Kony uitvoert in landen zoals Sudan, maar echt dichtbij je huis komt het conflict niet. Als mensen zich echter in het conflict zouden verdiepen, zouden ze misschien bereid zijn om te helpen. Natuurlijk wil iedereen vrede en veiligheid in de wereld: dat is een belangrijke waarde. Wat kan je als individu doen om het conflict te verhelpen? Je zou in ieder geval geld kunnen stichten aan hulporganisaties die de vluchtelingen vanuit Zuid-Sudan helpen. Daarnaast zou de VN betere hulptroepen naar de conflictgebieden kunnen sturen, in samenwerking met andere organisaties, die het land op weg zouden kunnen helpen met hun conflict.Dit zijn de belangrijkste actoren die spelen in dit conflict. Je zou ook nog de slachtoffers als actor kunnen noemen: zo hebben vrouwen veel minder vrijheid en rechten sinds de Sharia in het Noorden is ingegaan. In het Zuiden is dan weer weinig eten en weinig of slechte gezondheidszorg. En daarnaast maken allebei de partijen - de regering en de rebellenpartij - gebruik van kindsoldaten.
De Sudanese People's Liberation Army (SPLA) is een rebellenbeweging in het zuiden, die in opstand kwam nadat de president van Sudan de Sharia-wetgeving in het hele land wilde invoeren.
De Verenigde Naties (VN) hebben op het moment drie vredesmissies gaande in Sudan: UNMIS, houdt de CPA (vredesakkoord) in de gaten, de UNAMID – die moet zorgen voor rust en veiligheid in Darfur – en de laatst ingevoerde UNISFA-missie, die de vrede in Abyei (grensgebied) moet 'bewaken'.
De Verenigde Staten hielpen de SPLA in 1996 met 20 miljoen dollar aan wapens, en ook andere landen hielpen Zuid-Sudan op andere manieren.
De Afrikaanse Unie (AU) is een unie voor en van Afrikaanse landen die samen de landen in Afrika proberen te controleren en te helpen.
Dit zijn de belangrijkste actoren die spelen in dit conflict. Je zou ook nog de slachtoffers als actor kunnen noemen: zo hebben vrouwen veel minder vrijheid en rechten sinds de Sharia in het Noorden is ingegaan. In het Zuiden is dan weer weinig eten en weinig of slechte gezondheidszorg. En daarnaast maken allebei de partijen - de regering en de rebellenpartij - gebruik van kindsoldaten.
Welke normen en waarden spelen een rol bij het probleem?
Een belangrijke waarde voor de islamitische regering is natuurlijk het nastreven van hun religie. Aan deze religie zitten echter een aantal regels en wetten vast, waaruit dus normen voortvloeien. Deze normen hebben dus te maken met de manier van leven volgens de islam. Dezelfde waarde geldt voor de moslim-inwoners van het Noorden. Beiden willen ze dat de Sharia wordt ingevoerd.
Een waarde voor de SPLA is het nastreven van de vrijheid van de Zuid-Sudanesen. Vrijheid in godsdienst, cultuur en taal. Hierdoor strijdt de rebellengroep tegen de regering voor de onafhankelijkheid van de staat.
Ook de zuidelijke (van oorsprong) Afrikaanse stammen willen vrijheid. Toch komen veel van de stammen in conflict met elkaar door het onderlinge verschil in cultuur: iedere stam heeft een andere cultuur en dus vaak ook andere leefregels/normen, en dat botst met elkaar.
De Afrikaanse Unie wil vooral veiligheid en waarschijnlijk samenwerking in en tussen de landen van Afrika. Ze werken daarom samen in een Unie om te vergaderen en zo samen tot besluiten over de landen in Afrika te komen. Hetzelfde geldt voor de Verenigde Naties: die willen vrede en veiligheid voor de hele wereld, en voeren daarom hulpacties in de landen uit, die de landen veiliger zouden moeten maken.
Ook heeft het conflict een hele grote invloed op de inwoners in het land en de landen eromheen: zo zijn er duizenden doden en nog meer vluchtelingen bij dit conflict betrokken. Daarom helpen andere landen door geld te geven aan één van de partijen of juist aan een onpartijdige organisatie die het land in zijn geheel kan helpen. Landen in de wereld willen over het algemeen elkaar helpen om een veiligere leefomgeving in élk land te creëren, en daarom schieten veel landen te hulp bij uit de hand gelopen conflicten, zoals die in Sudan.
Welke belangen hebben de actoren?
De SPLA heeft als belang om de inkomsten van olie en andere producten in het Zuiden te houden en niet dat alles naar het Noorden toe gaat. Daar tegenover wil de regering de inkomsten centraal houden voor een gelijkwaardige verdeling. De VN en de Afrikaanse Unie hebben er belang bij voor een stabiel land zonder conflicten over opbrengsten, omdat er zo handel gedreven kan worden, wat weer goed voor de economie is.
Over welke machtsmiddelen beschikken de actoren?
Gezag, functie, beroep, kennis, aantal, geweld
Aangezien er in Noord-Sudan steeds meer moslims komen wonen, wordt de macht van de islamitische regering groter. Hun machtsmiddel is dus onder andere gezag en aantal. Daarnaast zorgt de functie van de president ervoor dat de islam heerst in het land (destijds, aangezien het nu toch twee onafhankelijke staten zijn). Als de president een christelijke Afrikaan was geweest, was het conflict misschien juist op de tegenovergestelde manier verlopen.
Welke normen, waarden en/of machtsmiddelen hebben wij bij deze kwestie?
Aangezien je in Nederland nauwelijks iets merkt van de problemen in Darfur sta je bij deze vraag niet vaak stil. Natuurlijk hoor je over de verschrikkelijke dingen die Joseph Kony uitvoert in landen zoals Sudan, maar echt dichtbij je huis komt het conflict niet. Als mensen zich echter in het conflict zouden verdiepen, zouden ze misschien bereid zijn om te helpen. Natuurlijk wil iedereen vrede en veiligheid in de wereld: dat is een belangrijke waarde. Wat kan je als individu doen om het conflict te verhelpen? Je zou in ieder geval geld kunnen stichten aan hulporganisaties die de vluchtelingen vanuit Zuid-Sudan helpen. Daarnaast zou de VN betere hulptroepen naar de conflictgebieden kunnen sturen, in samenwerking met andere organisaties, die het land op weg zouden kunnen helpen met hun conflict.Dit zijn de belangrijkste actoren die spelen in dit conflict. Je zou ook nog de slachtoffers als actor kunnen noemen: zo hebben vrouwen veel minder vrijheid en rechten sinds de Sharia in het Noorden is ingegaan. In het Zuiden is dan weer weinig eten en weinig of slechte gezondheidszorg. En daarnaast maken allebei de partijen - de regering en de rebellenpartij - gebruik van kindsoldaten.
Oorzaken en gevolgen
Wat zijn de oorzaken van dit probleem?
(Zie ook het kopje geschiedenis bovenaan deze pagina.)
Het grote verschil in religie tussen Noord- en Zuid-Sudan heeft (indirect) voor het conflict tussen de twee staten geleid, toen een islamitische president de Sharia-wetgeving wilde inleiden. Ook zorgde discussies over olie(gebieden) en de opbrengst daarvan voor meer onenigheid tussen de twee gebieden.
Welke gevolgen heeft de kwestie voor de sociale cohesie in de samenleving?
Vóór de onafhankelijkheid van Zuid-Sudan is het conflict, bijna vanzelfsprekend, zeker slecht voor de sociale cohesie in Sudan geweest. Door het conflict is Sudan namelijk in Noord- en Zuid-Sudan verdeeld, dus in het land voor de splitsing was de sociale cohesie in het hele land al nauwelijks meer aanwezig. Het land bestond namelijk uit (vooral) twee grotere groepen, waar onderling meer sociale cohesie was dan in het gehele land. Later, nadat Zuid-Sudan een onafhankelijke staat was geworden, bleek er toch nog weinig sociale cohesie te zijn in dat land. Dit zie je natuurlijk aan de vele conflicten tussen de verschillende stammen, waaronder de militanten van de stammen Dinka en Nuer zij pleegde grote moordpartijen op burgers. Hierbij zijn duizenden doden gevallen. Het conflict is dus eigenlijk heel slecht geweest voor de sociale cohesie in Sudan én Zuid-Sudan.
Op welke manier(en) kan het probleem worden opgelost?
Noord-Sudan wil dus een strenge, islamitische - de Sharia-wetgeving - geregelde staat, en Zuid-Sudan wil een democratische staat waar kerk en staat gescheiden van elkaar zijn. Toch zijn er in Zuid-Sudan nog veel conflicten onderling door de stammen die allemaal iets anders willen. Een oplossing zou dus zijn dat Zuid-Sudan weer opgedeeld wordt in andere, kleinere deelstaten met ieder hun eigen cultuur en wetgeving.
Een andere oplossing die Zuid-Sudan zou kunnen helpen is een echt duidelijke verdeling maken van de oliegebieden en de olieopbrengst.
De internationale gemeenschap is zowel via de VN als de Afrikaanse Unie betrokken bij het conflict in Sudan. De VN is op dit moment met drie vredesmissies actief; de missie UNMIS, die de uitvoering van de CPA in de gaten houdt, de UNAMID missie, de gezamenlijke missie met de Afrikaanse Unie die de rust in Darfur moet bewaren en de recent ingestelde UNISFA-missie, die vrede in Abyei moet bevorderen. In juli zijn 4 Ethiopische UNISFA-militairen omgekomen door een landmijn.
Welke rol spelen de media bij dit probleem?
Ze informeren de mensen op de wereld van de situatie in Sudan. Hierdoor weten mensen wat er speelt in en rond de landen. Mensen kunnen hier ideeën uit halen: over mogelijke oplossingen voor het conflict.
Welke oplossing heeft onze voorkeur?
Onze voorkeur is dat Zuid-Sudan een democratische staat wordt waarbij de kerk en staat gescheiden zijn. Hierbij moeten dan wel duidelijke afspraken gemaakt worden over de olieopbrengsten, ook moet van elke stam minstens een stamlid mee kunnen beslissen over wetten. Een andere handige oplossing zou het splitsen van het land zijn: toch kunnen die landen dan ook nog in conflict komen met elkaar, omdat er dan nog een ergere discussie komt over het gebied van een staat en alles wat daarin valt.
(Zie ook het kopje geschiedenis bovenaan deze pagina.)
Het grote verschil in religie tussen Noord- en Zuid-Sudan heeft (indirect) voor het conflict tussen de twee staten geleid, toen een islamitische president de Sharia-wetgeving wilde inleiden. Ook zorgde discussies over olie(gebieden) en de opbrengst daarvan voor meer onenigheid tussen de twee gebieden.
Welke gevolgen heeft de kwestie voor de sociale cohesie in de samenleving?
Vóór de onafhankelijkheid van Zuid-Sudan is het conflict, bijna vanzelfsprekend, zeker slecht voor de sociale cohesie in Sudan geweest. Door het conflict is Sudan namelijk in Noord- en Zuid-Sudan verdeeld, dus in het land voor de splitsing was de sociale cohesie in het hele land al nauwelijks meer aanwezig. Het land bestond namelijk uit (vooral) twee grotere groepen, waar onderling meer sociale cohesie was dan in het gehele land. Later, nadat Zuid-Sudan een onafhankelijke staat was geworden, bleek er toch nog weinig sociale cohesie te zijn in dat land. Dit zie je natuurlijk aan de vele conflicten tussen de verschillende stammen, waaronder de militanten van de stammen Dinka en Nuer zij pleegde grote moordpartijen op burgers. Hierbij zijn duizenden doden gevallen. Het conflict is dus eigenlijk heel slecht geweest voor de sociale cohesie in Sudan én Zuid-Sudan.
Op welke manier(en) kan het probleem worden opgelost?
Noord-Sudan wil dus een strenge, islamitische - de Sharia-wetgeving - geregelde staat, en Zuid-Sudan wil een democratische staat waar kerk en staat gescheiden van elkaar zijn. Toch zijn er in Zuid-Sudan nog veel conflicten onderling door de stammen die allemaal iets anders willen. Een oplossing zou dus zijn dat Zuid-Sudan weer opgedeeld wordt in andere, kleinere deelstaten met ieder hun eigen cultuur en wetgeving.
Een andere oplossing die Zuid-Sudan zou kunnen helpen is een echt duidelijke verdeling maken van de oliegebieden en de olieopbrengst.
De internationale gemeenschap is zowel via de VN als de Afrikaanse Unie betrokken bij het conflict in Sudan. De VN is op dit moment met drie vredesmissies actief; de missie UNMIS, die de uitvoering van de CPA in de gaten houdt, de UNAMID missie, de gezamenlijke missie met de Afrikaanse Unie die de rust in Darfur moet bewaren en de recent ingestelde UNISFA-missie, die vrede in Abyei moet bevorderen. In juli zijn 4 Ethiopische UNISFA-militairen omgekomen door een landmijn.
Welke rol spelen de media bij dit probleem?
Ze informeren de mensen op de wereld van de situatie in Sudan. Hierdoor weten mensen wat er speelt in en rond de landen. Mensen kunnen hier ideeën uit halen: over mogelijke oplossingen voor het conflict.
Welke oplossing heeft onze voorkeur?
Onze voorkeur is dat Zuid-Sudan een democratische staat wordt waarbij de kerk en staat gescheiden zijn. Hierbij moeten dan wel duidelijke afspraken gemaakt worden over de olieopbrengsten, ook moet van elke stam minstens een stamlid mee kunnen beslissen over wetten. Een andere handige oplossing zou het splitsen van het land zijn: toch kunnen die landen dan ook nog in conflict komen met elkaar, omdat er dan nog een ergere discussie komt over het gebied van een staat en alles wat daarin valt.
Vergelijkingen
Op welke manier speelt het probleem in andere landen?
In andere landen speelt het probleem doordat er miljoenen vluchtelingen zijn die ook vandaag de dag nog niet naar huis terug kunnen, omdat het in Noord- en Zuid-Sudan nog te gevaarlijk voor ze is. De landen hebben hier een probleem mee omdat de omliggende landen niet de rijkste landen zijn en zij kunnen dus de vluchtelingen niet van goede verblijfplaatsen, gezondheidszorg en laat staan onderwijs voorzien.
Wat zouden Noord- en Zuid-Sudan kunnen leren/overnemen van het buitenland?
Ze zouden van andere landen kunnen overnemen dat ze een betere samenwerking krijgen met de omliggende landen en de andere landen in Afrika. Ook is het zo dat in een democratie de inwoners meer plezier hebben om te leven zonder bang te zijn, hier kunnen ze dus ook van leren.
Is het probleem alleen van deze tijd, of speelt het al langer?
Het probleem speelt al veel langer dan nu, zoals je in de geschiedenis kan lezen. Doordat Sudan zo vaak onder leiding geweest is van andere landen (Egypte, Verenigd Koninkrijk) en vervolgens weer door Sudan zelf, is het een chaos in het land. Vooral in Zuid-Sudan is het een rommeltje qua besturing van het land, dat is wel af te leiden aan de armoede die er heerst, en het grote aantal vluchtelingen.
Wat zouden Noord- en Zuid-Sudan kunnen leren/overnemen van het verleden?
Een geloof zou niet anderen moeten dwingen om dat geloof over te nemen. Iedereen zou het recht moeten hebben op vrijheid van meningsuiting, en dus ook vrijheid van geloofsbelijdenis. Als je de Sharia als wetgeving instelt, dwing je mensen praktisch opeens dat geloof te volgen, terwijl de Afrikaanse stammen al jaren en jaren hun 'eigen' religie volgen. De landen zouden een betere samenwerking moeten handhaven, en geen (totaal niet-democratische) beslissing moeten nemen zoals een wetgeving die op één geloof of op één ideaal is gebaseerd, want er zijn altijd inwoners in een land die dan hun mening niet mogen uiten of in ieder geval last hebben van het feit dat zij, of hun mening, onderdrukt worden.
Het conflict tussen Noord- en Zuid-Sudan heeft tot nu toe het leven van (geschat) 1,9 miljoen mensen het leven gekost, en vier miljoen mensen uit Zuid-Sudan hebben moeten vluchten voor al het geweld. Van die vluchtelingen hebben 500.000 mensen (Zuid-)Sudan 'officieel' verlaten en wonen in andere buurlanden.
In andere landen speelt het probleem doordat er miljoenen vluchtelingen zijn die ook vandaag de dag nog niet naar huis terug kunnen, omdat het in Noord- en Zuid-Sudan nog te gevaarlijk voor ze is. De landen hebben hier een probleem mee omdat de omliggende landen niet de rijkste landen zijn en zij kunnen dus de vluchtelingen niet van goede verblijfplaatsen, gezondheidszorg en laat staan onderwijs voorzien.
Wat zouden Noord- en Zuid-Sudan kunnen leren/overnemen van het buitenland?
Ze zouden van andere landen kunnen overnemen dat ze een betere samenwerking krijgen met de omliggende landen en de andere landen in Afrika. Ook is het zo dat in een democratie de inwoners meer plezier hebben om te leven zonder bang te zijn, hier kunnen ze dus ook van leren.
Is het probleem alleen van deze tijd, of speelt het al langer?
Het probleem speelt al veel langer dan nu, zoals je in de geschiedenis kan lezen. Doordat Sudan zo vaak onder leiding geweest is van andere landen (Egypte, Verenigd Koninkrijk) en vervolgens weer door Sudan zelf, is het een chaos in het land. Vooral in Zuid-Sudan is het een rommeltje qua besturing van het land, dat is wel af te leiden aan de armoede die er heerst, en het grote aantal vluchtelingen.
Wat zouden Noord- en Zuid-Sudan kunnen leren/overnemen van het verleden?
Een geloof zou niet anderen moeten dwingen om dat geloof over te nemen. Iedereen zou het recht moeten hebben op vrijheid van meningsuiting, en dus ook vrijheid van geloofsbelijdenis. Als je de Sharia als wetgeving instelt, dwing je mensen praktisch opeens dat geloof te volgen, terwijl de Afrikaanse stammen al jaren en jaren hun 'eigen' religie volgen. De landen zouden een betere samenwerking moeten handhaven, en geen (totaal niet-democratische) beslissing moeten nemen zoals een wetgeving die op één geloof of op één ideaal is gebaseerd, want er zijn altijd inwoners in een land die dan hun mening niet mogen uiten of in ieder geval last hebben van het feit dat zij, of hun mening, onderdrukt worden.
Het conflict tussen Noord- en Zuid-Sudan heeft tot nu toe het leven van (geschat) 1,9 miljoen mensen het leven gekost, en vier miljoen mensen uit Zuid-Sudan hebben moeten vluchten voor al het geweld. Van die vluchtelingen hebben 500.000 mensen (Zuid-)Sudan 'officieel' verlaten en wonen in andere buurlanden.
Sudan(vlag - kaart - SPLA soldaat)
|
Zuid-Sudan |
bronnen
http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2686/Binnenland/article/detail/887648/2008/02/29/Het-conflict-in-Darfur.dhtml
http://nl.wikipedia.org/wiki/Conflict_in_Darfur
http://en.wikipedia.org/wiki/War_in_Darfur
http://www.unitedhumanrights.org/genocide/genocide-in-sudan.htm
http://answers.yahoo.com/question/index?qid=20071014145149AA35AEO
http://nl.wikipedia.org/wiki/Arabieren
http://www.dorcas.nl/dorcas-start-noodhulp-zuid-soedan/?gclid=CKeC-ua7j70CFU3HtAodSX8AdA
http://nl.wikipedia.org/wiki/Soedan
http://nl.wikipedia.org/wiki/Soefisme
http://en.wikipedia.org/wiki/Islamization_of_Sudan
http://en.wikipedia.org/wiki/Islamization_of_the_Sudan_region
http://en.wikipedia.org/wiki/Islam_in_South_Sudan
http://en.wikipedia.org/wiki/War_in_Darfurhttp://www.internationaljusticeproject.com/reigniting-support-for-darfur-and-other-marginalized-regions-of-sudan-what-will-it-take/http://noordzuidsudan.wordpress.com/http://www.deredactie.be/cm/vrtnieuws/buitenland/2.31358?eid=1.1845544
http://en.wikipedia.org/wiki/South_Sudan
https://www.vluchteling.nl/nl/Landen-en-Themas/Zuid-Soedan.aspxhttp://nl.wikipedia.org/wiki/Animisme_(religie)http://nl.wikipedia.org/wiki/Afrikaanse_Unie
http://www.internationaljusticeproject.com/reigniting-support-for-darfur-and-other-marginalized-regions-of-sudan-what-will-it-take/
Maatschappijleer lesboek
http://nl.wikipedia.org/wiki/Joseph_Kony
http://nl.wikipedia.org/wiki/Conflict_in_Darfur
http://en.wikipedia.org/wiki/War_in_Darfur
http://www.unitedhumanrights.org/genocide/genocide-in-sudan.htm
http://answers.yahoo.com/question/index?qid=20071014145149AA35AEO
http://nl.wikipedia.org/wiki/Arabieren
http://www.dorcas.nl/dorcas-start-noodhulp-zuid-soedan/?gclid=CKeC-ua7j70CFU3HtAodSX8AdA
http://nl.wikipedia.org/wiki/Soedan
http://nl.wikipedia.org/wiki/Soefisme
http://en.wikipedia.org/wiki/Islamization_of_Sudan
http://en.wikipedia.org/wiki/Islamization_of_the_Sudan_region
http://en.wikipedia.org/wiki/Islam_in_South_Sudan
http://en.wikipedia.org/wiki/War_in_Darfurhttp://www.internationaljusticeproject.com/reigniting-support-for-darfur-and-other-marginalized-regions-of-sudan-what-will-it-take/http://noordzuidsudan.wordpress.com/http://www.deredactie.be/cm/vrtnieuws/buitenland/2.31358?eid=1.1845544
http://en.wikipedia.org/wiki/South_Sudan
https://www.vluchteling.nl/nl/Landen-en-Themas/Zuid-Soedan.aspxhttp://nl.wikipedia.org/wiki/Animisme_(religie)http://nl.wikipedia.org/wiki/Afrikaanse_Unie
http://www.internationaljusticeproject.com/reigniting-support-for-darfur-and-other-marginalized-regions-of-sudan-what-will-it-take/
Maatschappijleer lesboek
http://nl.wikipedia.org/wiki/Joseph_Kony